गजल

नजर फेरिँदै जान्छन् समय बित्दै जाँदा 
सफर फेरिँदै जान्छन् समय बित्दै जाँदा 

नभन्नु म यस्तै रहन्छु सधैंभरी नै 
रहर फेरिँदै जान्छन् समय बित्दै जाँदा 

अर्काकाँ त खोलो पस्या हो नि भनेर नहाँस्नु 
बगर फेरिँदै जान्छन् समय बित्दै जाँदा 

एक वसन्तमै जुनी कहाँ सकिन्छ र ?
लहर फेरिँदै जान्छन् समय बित्दै जाँदा

अस्ति हजुर, हिजो तपाईँ, आज तिमी, भोलि तँ
कदर फेरिँदै जान्छन् समय बित्दै जाँदा

ति आँखा

थाहा छैन कहिलेदेखि चिन्छु म
ति तिम्रा आँखाहरुलाई
केही खोजिरहे जस्तो
कसैलाई सोधिरहे जस्तो
समुन्द्र जस्तो गम्भिर
त्यही गम्भिरताभित्र फेरी बाल चाचलता
रिसाएको भावमा होस् वा खुसाएको
म ति आँखामा ठूलो रहस्य देखिरहेछु
मलाई कुनै अपेक्षा छैन तिमीसँग
कामना छैन कसैसँग
छ त केवल तिम्रा आँखाका गहिराइ चिहाउने मन
जादू छ या मोहनी वा छ कि कतै सम्मोहन
म लैला जुलियट मुना कोही होइन
र म तिम्रो बयान पनि गरिरहेकी छैन
भ्रममा नपर
म मेरो मन हर्ने तर तिमीमा गएर बसेका
ति आँखाको वास्तविकता व्यक्त गरिरहेछु
तिमीले ति आँखालाई के दिएका छौ र
ति आँखाले तिमीलाई त्यती दिएका छन्
मिल्ने भए ति आँखा उपहार माग्थें
मेरो जिन्दगीकै बहुमूल्य उपहार
सक्छौ भने ति आँखामा
काला चस्माको पर्दा नहाल्नु
ति आँखालाई आफ्नो खोजसम्म पुग्न दिनु
आखिर तिमीलाई आँखाले जति सुन्दरता दिएको छ
त्यसको एक छेऊ पनि दिँदैनन् ति चस्माले
केही गरी मभन्दा अघि तिमी गयौ भने ति आँखा मलाई दिएर जानू
म कसैमा दृष्टि दिएर ति आँखाको रहस्य खोजिरहने छु
पत्ता लगाउने कोशिस गर्नेछु
योभन्दा अघि कहिले देखेकी थिएँ मैले ति आँखा

Soul mate

तिमीले ओढेको आकाशको एक छेऊ मैले ओढेकी छु भने,
तिमीले टेकेको जमिनको एक कुनामा म उभिएकी छु भने,
भन तिमी र म कहाँ टाढा छौं  ?
अहँ लाग्दैन तिमी एकरत्ति पनि टाढा छौ ।
तिम्रा शब्दशब्दमा म तिमीलाई भेटिरहेछु  ।
हावाका डाकमा म तिमीलाई सुनिरहेछु  ।
तिमी मौन हुँदा पनि मसम्म तिम्रो अन्तरआत्माको ध्वनी आइपुग्छ ।
न हिजो न आज हामी टाढा थिएनौं र छैनौं पनि  ।
बरु तिमीसँग गुनासो छ मेरो, किन नचिने जस्तो गरेको  ?
ध्यान दृष्टिले हेर त हामी कहिलेदेखि सँगै छौं  ?